ανακομπώνω

ἀνακομπώνω (Μ)

1. τραβώ προς τα επάνω, ανασηκώνω τα μανίκια ή το άκρο τού φορέματος μου

2. μέσ. προετοιμάζομαι, κάνω κάθε δυνατή προσπάθεια, βάζω τα δυνατά μου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μσν. ἀνακομβῶ «ξεκουμπώνομαι, γδύνομαι» (πρβλ. αρχ. ἀνακομβοῦμαι*) < ἀνα-* + κομβῶ < κόμβος.

ΠΑΡ. μσν. ἀνακόμπωμα].